- лӱдыктен
- 1. деепр. от лӱдыкташ.2. нар. угрожающе, устращающе, с угрозой. – Эрла тендан нерген пырдыж-газетыш возена, – Ондре лӱдыктен каласыш. В. Иванов. – Завтра о вас напишем в стенгазете, – угрожающе сказал Ондре. Полковник йодышлан кондымо еҥым янлыкла шыдын лӱдыктен ончал колта. Д. Орай. Полковник, словно озверевший, устращающе посмотрел на допрашиваемого.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.